JORN VANCAMP VOELT ZICH GOED IN NIEUWE ROL

Jong, gretig, leergierig en ambitieus. Het zijn vier adjectieven die perfect passen bij Jorn Vancamp, de 21-jarige ‘valse spits’ van Beerschot. Met hem boomden we twee dagen voor de thuiswedstrijd tegen Virton even door. Over het leven van een profvoetballer, over De Slimste Mens ter Wereld… en natuurlijk over den Beerschot. In die volgorde, want het beste lieten we voor het laatst.

Hoe ziet een doorsnee trainingsdag er uit voor jou?

“Zowat elke morgen worden we om half negen op het Kiel verwacht om te ontbijten. Vind ik een prima initiatief, want het is niet alleen een gezond begin van de dag maar ook goed voor de groepssfeer. Qua eten worden we door chef Guy werkelijk in de watten gelegd. Hij zorgt immers elke dag voor een brede keuze en de nodige afwisseling: veel fruit, koolhydraten en voor de jongens die zich aan de voorschriften van de Islam houden ook halal-producten. Daarna maken we ons klaar voor de trainingen, ’s middags staat er vaak ook nog een lunch geprogrammeerd, en rond half drie zit onze werkdag er doorgaans op. Dan rijd ik – samen met Alex Maes, want wij carpoolen dagelijks – naar huis, voor een wandeling met onze hond Miles, een pomeriaan. Ik kom graag buiten, en zo’n intermezzo zorgt voor de nodige rust. Na het avondeten kijken we tv en zo rond tien uur kruip ik in bed. Rusten en slapen is ook een belangrijk punt in het leven van een profvoetballer. Daar hou ik me strikt aan. Oh ja, op woensdag eten het gezinnetje Maes en mijn vriendin en ik samen, da’s vaste prik. En plezant.”

Naar welke programma’s kijk je op televisie?

“Veel voetbal natuurlijk. Deze week bijvoorbeeld naar de wedstrijden van de Beker van België en tussendoor word ik via een app ook op de hoogte gehouden van de doelpunten en de tussenstanden van de matchen in de Premier League, zodat ik eventueel snel kan zappen om de goals daar mee te pikken. Liverpool is mijn club in Engeland. Ik kan echt genieten van hun manier van voetballen, zowel individueel als collectief. Ook mijn vroegere clubs Anderlecht en Roda JC Kerkrade volg ik nog op de voet. Ik onderhoud de contacten met een aantal jongens waar ik mee heb samengespeeld. Zoals Jari Verschaeren en Wout Faes om er maar een tweetal te noemen.”

“Maar ook “De Slimste Mens ter Wereld” volg ik met meer dan gewone interesse. Zoals Jelle Vossen dat de voorbije dagen heeft gedaan, chapeau. Of ik zelf eens zou willen meedoen aan dat programma? Heel graag zelfs. Het lijkt me een leuke uitdaging. Ik ga nu niet direct zeggen dat ik daar de show ga stelen maar ik volg alles wat er in de wereld gebeurt toch een beetje op de voet en denk dat ik daar zeker in zou meekunnen.”

Dus, met andere woorden, Erik Van Looy mag je altijd bellen?

“Ja hoor, echt waar. Je mag hem altijd een seintje geven dat Jorn Vancamp geïnteresseerd is als kandidaat voor volgend jaar…”

We geven het hem door. Maar laat ons het nu efkes over den Beerschot hebben. Zeven op negen na drie matchen in de tweede periode en jij weer titularis. Dat zit goed hé?

“Inderdaad. We zijn op een heel overtuigende manier aan het tweede luik van de competitie begonnen. Indrukwekkend sterk na de rust in Leuven, nadien een tikkeltje tegenslag met die late gelijkmaker in onze thuismatch tegen Lokeren, terwijl we afgelopen zondag op Union goed – en bij momenten een beetje fortuinlijk - onder de druk van de Brusselaars onderuit kwamen en de wedstrijd uiteindelijk in de slotfase helemaal in ons voordeel beslisten. Akkoord, misschien niet met oogstrelend voetbal, maar wel met een groot strijdershart, als een stevige groep waarbij iedereen zonder morren dat extra metertje loopt en redelijk efficiënt… al moet dat laatste in aanvallend opzicht toch nog beter. Ik hoop dat we in deze tweede periode de rol van OHL kunnen overnemen. Ook zij brachten niet direct oogstrelend voetbal op de mat, maar maakten het verschil op basis van hun focus, hun snelle omschakeling en met een aantal spelers die individueel het verschil maakten. Moeten wij ook kunnen.”

Jij behoort sinds het moment dat Hernan Losada de teugels van Stijn Vreven overnam, weer tot de basiself.

“Mijn eerste match onder Losada was zwak, dus verdween ik even uit de ‘picture’ maar door keihard te trainen en na een goed gesprek met de coach heb ik m’n vaste stek terug gepakt. Met goede cijfers bovendien: één goal en twee assists Het is altijd leuk dat je een belangrijke rol kan opeisen. Het feit dat ik op OHL een vrijere rol kreeg naast Marius Noubissi, en dat we uitgerekend in die wedstrijd onze beste tweede helft van het seizoen speelden én bovendien met ruime en niet eens overdreven 0-3-cijfers wonnen, heeft voor een positieve klik gezorgd. Ik hou van de rol die ik nu mag spelen. En vind dat mijn kwaliteiten daar het best tot uiting komen. Ook verdedigend steek ik mijn tandje bij. Ik vind immers dat je altijd en overal voor 100% gefocust moet zijn  en moet knokken voor elke bal. Dat doe ik dan ook.”

Is de aanpak van Hernan heel anders dan die van Stijn Vreven?

“Je merkt dat onze coach tot twee seizoenen geleden nog voetballer was. Hij voelt alles perfect aan, weet wat spelers willen en hoe ze geprikkeld kunnen worden. En beseft dat een goede groepssfeer vaak tot goede resultaten leidt. Daar legt hij de nadruk op. Zijn aanpak lijkt me de juiste. Maar ik wil geen slecht woord horen over Stijn Vreven. Ook met hem had ik een goede verstandhouding. Hij gaf me bij het begin van vorig seizoen, toen ik met een beetje overgewicht bij Beerschot belandde, de tijd om fit te geraken en me aan te passen aan de nieuwe omgeving en manier van voetballen. Het heeft een tijdje geduurd maar in die periode ben ik zowel op fysiek als op tactisch vlak een pak beter geworden. En dat is grotendeels mee zijn verdienste.”

Tekst: Danny Geerts

Foto: Jan Mees