8 april 1989: Ssssst.....Simon slaapt!

HOOGTEPUNTEN 8 APRIL

“HET GEBEURDE VANDAAG OP…”

8 APRIL 1989: SIMON TAHAMATA… VAN “SSST… SIMON SLAAPT” TOT GLANSPRESTATIE TEGEN RACING MECHELEN

Voor ons moment van 8 april draaien we de klok terug naar 1989, meer bepaald de eindfase van het seizoen 1988-1989 waarin Beerschot sportief onderpresteerde en samen met Cercle Brugge, Lokeren, Lierse, RWDM en Racing Mechelen in een spannende strijd tegen de degradatie verwikkeld zat.

Ongelooflijk eigenlijk dat Beerschot dat seizoen bijna non-stop aan de verkeerde kant van het klassement bengelde. Vooral omdat trainer Barry Hughes over een kern met een aantal fameuze klepper s beschikte, zoals Peter Kerremans, Mark Talbut, Marc Schaessens, Danny N’Gombo, Johan Vanheusden, Willy Wellens, Patrick Goots, Peter Claessens, Alex Camerman en het vriendenduo Jos Daerden-Simon Tahamata.

We focussen ons vandaag even op Simon Tahamata, de ongeëvenaarde Molukse Nederlander, die na zijn opleiding en vier jaar eerste elftal bij Ajax in 1980 overstapte naar Standard, waar hij vier seizoenen schitterde. Vanuit Luik keerde hij even terug naar Nederland, bij Feyenoord… en daar in Rotterdam kaapte Beerschot hem weg en belandde hij bij de start van het seizoen 1987-88 dus in Antwerpen.

Aanvankelijk wou het hier niet echt al te best lukken. Kleine Simon haalde nooit het niveau van de jaren daarvoor en kon zich slechts zelden opwerpen tot de klassespeler die hij was. Toen hij in zijn beginperiode op het Kiel  een paar weken na elkaar minder presteerde werd hij door de Beerschot-supporters geprikkeld. Onze fans hingen een spandoek aan de omheining met de woorden “Ssst… Simon slaapt”.

Tahamata was daarover zo verbolgen – “in zijn gat gebeten” zeggen we in Antwerpen – dat hij wakker schoot, zijn gramschap in sportieve gretigheid vertaalde en langzaam maar zeker openbloeide. Plots ging hij weer zoals vanouds de verdedigingen van de tegenstrevers tureluurs dribbelen, met assists strooien en begon hij eindelijk de (hoge) verwachtingen in te lossen.

Eén van zijn betere prestaties in paars-wit leverde hij dus op 8 april 1989, in de thuiswedstrijd tegen Racing Mechelen die hij helemaal naar zijn hand zette.

“Het Nieuwsblad” pakte in zijn maandageditie uit met de kop ”Tahamata maakt het verschil”, en was ook in het wedstrijdverslag lovend. Lees maar even mee..

“De 15de competitiegoal van Patrick Goots en een briljante individuele prestatie van Simon Tahamata hebben Beerschot in dit levensbelangrijke vierpuntenduel over de schreef getrokken.  Twee extra punten dus voor paars-wit, dat zich hiermee weer eventjes naar veiliger klassementsoorden hijst. (…) De Mannekes zetten in eigen stadion dat wel een gedisciplineerd werkstuk neer, maar de faalangst blijft een verlammende invloed uitoefenen. Niet voor Tahamata echter. Dit flitste weer als in zijn allerbeste dagen en bevestigde eens te meer zijn enorme waarde voor het Kiel.”

“De thuisploeg kende een ideale start want al na vijf minuten knalde Goots een vrijschop (na overtreding op Tahamata) via de paal binnen. (…) Beerschot bleef het spelbeeld beheersen, vooral dank zij een combinatie van subtiel en klasrijk werk van een heersende en verdelende Tahamata, met indrukwekkend zwoegwerk en kilometervreterij van diens boezemvriend Daerden.“

“Racing Mechelen trok na de pauze een offensievere kaart, Beerschot kreeg daardoor meer ruimte in het steunvlak en dat was spek naar Simons bek. De pocketvoetballer zette zijn wervelende show verder, schoof zijn medemaats de heerlijkste ballen in de voeten… en scoorde uiteindelijk nog zelf ook! Tahamata zette – uiteraard – zelf de actie op, vond in N’Gombo een ideaal aflossingspunt en schoot vervolgens enig mooi in de verste hoek. Een schitterende ééntijdscombinatie met dito afwerking.”

ZATERDAG 8 APRIL 1989 – BEERSCHOTSTADION

BEERSCHOT- RACING MECHELEN  2 – 0

TOESCHOUWERS: 3.000

SCHEIDSRECHTER: Blareau

DOELPUNTEN: 6’ Goots 1-0, 67’ Tahamata 2-0

BEERSCHOT: Kerremans, Masefield, Van Coillie, Talbut, Schaessens, Claessens, Daerden, N’Gombo, Tahamata, Wellens, Goots

RACING MECHELEN: Pauwels, Massagie, Lankhaar, Wijnstekers, De Bondt, Caes (46’ Blair), Beglaubter (61’ Kiala), Claes, Van Kets, De Coninck, Asselman

GELE KAARTEN: Tahamata, Blair

Beerschot moest dat seizoen tot de allerlaatste seconde knokken om in eerste klasse te blijven, en dat lukte uiteindelijk ondanks een zware 6-1-nederlaag bij Club Luik op de slotdag. Maar omdat RWDM in en tegen Club Brugge in extremis verloor, zakten de Brusselaars en niet onze Mannekes. Met dank aan… Simon Tahamata.

Simon Tahamata voetbalde drie seizoenen voor Beerschot, speelde er 99 wedstrijden en scoorde 12 doelpunten. Tussen 1979 en 1986 verzamelde hij ook 22 caps voor Nederland.

Na zijn periode bij Beerschot voetbalde hij nog zes jaar (op een hoog niveau) bij Germinal Ekeren, waar hij in 1996 – op 40-jarige leeftijd - zijn schoenen aan de haak ging.

Tahamata schoolde zich daarna om tot een gedroomde jeugdtrainer. Van 2000 tot 2004 bij Germinal Beerschot, op de Wilrijkse Pleinen en de Rozemaai. Heel wat jonge Beerschottertjes hebben toen van ‘Simon de Grote Leermeester’ de technische kneepjes van het vak geleerd.

Jeugdtalenten opleiden en begeleiden is ook nu nog Simons leven. Zo richtte hij jaren geleden de Simon Tahamata Soccer Academy op, waarmee hij in de schaduw van de Johan Cruijff Arena in Amsterdam zijn levenswerk voortzet.

Tekst: Danny Geerts