1919
Toen de stad Antwerpen zich in 1919 kandidaat stelde als gaststad voor de Olympische Spelen van 1920, werd onmiddellijk gekozen voor de accommodatie van Beerschot AC. Die was in de loop der jaren uitgegroeid tot een pareltje, en viel zo in de smaak van het Internationaal Olympisch Comité, dat voorzitter Pierre De Coubertin voor het stadion op het Kiel opteerde.
Twee jaar na het beëindigen van de Eerste Wereldoorlog was Beerschot dus gastheer voor de VIIde Olympiade, en werd het Beerschotstadion officieel omgedoopt tot Olympisch Stadion. Naast de al bestaande hoofdtribune werd aan de overzijde een iets kleinere “kleine tribune” gebouwd, met houten loges. Achter de doelen, op de staanplaatsen (“de volksplaatsen”) verschenen plaasteren Griekse zuilen, die drie jaar later opnieuw werden afgebroken. Vier torens maakten het decor compleet.
Tijdens de Olympische Spelen van 1920 werden voor het eerst de Olympische vlag met vijf ringen voorgesteld én de Olympische eden uitgesproken. Voor het financiële plaatje deden het Belgisch Olympisch Comité en de stad Antwerpen ook beroep op het Beerschot-bestuur, dat voornamelijk uit graven en andere notabelen bestond.
De dag van vandaag
In 2000 werd het stadion grondig gerenoveerd. Het is een volledig overdekte plaats geworden voor 12.771 toeschouwers, met enkel zitplaatsen.
Tot op vandaag de dag, spelen onze Mannekes nog steeds in het Olympisch stadion.
